Jean-Paul Rocour: ‘Zet deze samenwerking voort bij implementatie’
Voor Jean Paul Rocour, directie Verkeer en Openbare Ruimte van de gemeente Amsterdam is de samenwerking rond ruimtebesparende inpassingstechnieken een mooi voorbeeld van integraal werken. Zijn pleidooi: zet deze samenwerking voort, en ontwikkel vanuit Koppelkansen een (organisatie)proces om toepassing van deze technieken laagdrempelig te maken.
Wat is het belang van Inpassingstechnieken?
Met deze technieken kunnen we de ruimte in de ondergrond voor infrastructuur slimmer benutten, en dat is hard nodig om onze stad te kunnen verduurzamen. Van nog grotere waarde is op dit moment het samenwerkingsproces dat hieraan ten grondslag ligt. Het is een mooi voorbeeld van vernieuwende samenwerking zoals we die binnen Koppelkansen ontwikkelen. Zo ging het team – bestaand uit gemeente en netbeheerders – een jaar geleden samen om tafel om oplossingen te vinden voor gebieden waar de ondergrond overvol is. De innovatie is daarmee tot stand gekomen vanuit integraal denken en doen. Het onderstreept dat we zonder aanpassing van onze werkwijze onze opgaven niet kunnen realiseren. Ik hoop dat integraal werken de gangbare manier van werken wordt, ook in andere steden, zodat we het wiel niet steeds opnieuw hoeven uit te vinden. Daarom is het goed om deze samenwerking voort te zetten richting implementatie.
Wat is ervoor nodig om deze technieken te gaan toepassen?
De uitdaging schuilt niet zozeer in (het ontwikkelen van) deze technische toepassing. De vraag is hoe we dit kunnen laten vliegen in onze organisaties. Deze technieken moeten door veel verschillende aannemers worden toegepast, en dat maakt de toepassing versnipperd en al snel ingewikkeld voor projectteams. En als er extra kosten moeten worden gemaakt, wie pakt deze dan op? Hoe hoger de drempel ligt voor toepassing, hoe groter het risico dat er weerstand ontstaat en teams deze innovatie niet gaan gebruiken. Daarom pleit ik ervoor snel met deze technieken te gaan werken, zodat we zien wat we op organisatorisch vlak dienen te regelen. Met die feedback kunnen we het werkproces standaardiseren. Een helder escalatiepad en continue beschikbare ondersteuning zie ik als essentiële onderdelen.
Wie zorgt voor implementatie?
Ik wil het Koppelkansen team dat deze technieken heeft geselecteerd, uitnodigen de rol van procesbegeleider van implementatie op zich te nemen. Het succes van ontwikkelde instrumenten of processen wordt immers bepaald door implementatie. Ik realiseer me dat dit een uitbreiding betekent van de huidige opdracht van Koppelkansen, en dat hier capaciteit voor nodig is. Maar zonder begeleiding van implementatie gaat innovatie gewoonweg niet vliegen.